Het zijn drukke tijden voor Pamela Geller, de grootste fan en waarschijnlijk ook belangrijkste sponsor van Geert Wilders in de VS. Eerder nodigde zij samen met haar business partner Robert Spencer Wilders uit voor een toespraak in New York om te protesteren tegen de bouw van een islamitisch cultureel centrum, Park 51. Met de arrestatie van de oorlogsmisdadiger Ratko Mladić zoekt zij opnieuw de publiciteit. De moslims waren veel erger dan de Serviërs, beweert ze, en die worden nu gestraft omdat ze het waagden tegen de moslims te vechten. ‘The question is, why would the Western powers send in troops and pave the way for a militant Islamic state in the heart of Europe? The catastrophic consequences have not yet manifested themselves, but they will impact the geopolitical landscape in what promises to be a bloody 21st century.’
Volgens Geller is Mladić een held en was er geen sprake van genocide op moslims in het voormalige Joegoslavië. Mladić is volgens Geller het slachtoffer van een links en islamitisch complot. Al jaren probeert ze de misdaden van Mladić, Radovan Karadžić en consorten goed te praten, want haar overtuiging is samen te vatten in één zin: ‘De enige goede moslim is een dode moslim.’ Op haar website, Atlas Shrugs, schrijft ze bijvoorbeeld: ‘Instead of admitting their terrible mistake, the dhimmi Western powers are digging in their heels and further prosecuting the Serbs in their sisyphean and thankless efforts to stop Islamic imperialism.’ Met andere woorden, oorlogsmisdadigers zijn eigenlijk vrijheidsstrijders, die hun leven in waag stellen om ons te beschermen tegen de islamisering. Het vermoorden van duizenden burgers wordt gerechtvaardigd omdat het moslims waren.
Robert Spencer, door Wilders gevraagd als getuige-deskundige in zijn strafproces, zit in hetzelfde kamp. Hij is bestuurslid van de American Council of Kosovo, die campagne voert om Kosovo Servisch te houden. Op zijn website, Jihad Watch, staan verschillende bijdragen van Srjda Trifković, een, net als Spencer zelf-benoemd expert op het gebied van islamitische religie, geschiedenis en recht. Trifković is een graag geziene gast op allerlei rechtsextremistische bijeenkomsten in Europa, de VS en Israël. Hij is ook een vriend van Spencer, ze hebben samen interviews gegeven en traden samen op in de documentaire ‘Islam: What the West Needs to Know‘. Trifković schreef boeken en artikelen waarin hij ervoor pleitte Europa blank en raszuiver te houden en waarin hij het Joegoslavië-tribunaal veroordeelt. Hij beweert net als Spencer en Geller dat Mladić en Karadžić het slachtoffer zijn van een islamitisch (en links) complot en dat er geen sprake was van massamoord of genocide. Integendeel, volgens Trifković zijn Mladić en Karadžić onschuldig. Trifković was getuige voor de verdediging in het proces tegen Biljana Plavšić, presidente van Republika Srpska, maar werd door de rechter terechtgewezen omdat hij slechts zijn mening gaf in plaats van feiten te benoemen.
En in Nederland? Daar hield gisteren Wilders zijn slotpleidooi, waarin hij zichzelf vergelijkt met Johan de Witt (die ironisch genoeg werd vermoord door bloeddorstige en met de Princenvlag zwaaiende Orangisten) en Johan van Oldenbarnevelt en zijn afschuw uitsprak over de vergelijking door anderen van hemzelf met Mladić. Natuurlijk is Wilders geen massamoordenaar, maar als hij steun zoekt in de VS, dan vindt hij een gewillig oor bij de apologeten en supporters van oorlogsmisdadigers als Mladić.
Wie kritiek heeft op de wijze waarop Wilders zijn vrienden uitzoekt hoeft geen antwoord, laat staan verantwoording te verwachten. In plaats daarvan wordt de criticus uitgemaakt voor ‘antisemiet’ of ‘linkse fascist’, waarmee dan kennelijk de goede bedoelingen van Wilders weer voldoende onderbouwd zijn. Er loopt genoeg volk rond dat erop wil stemmen, moslims minderwaardig vindt en blind is voor de hypocrisie van Wilders, die net als Mladić in zijn eigen woorden zijn ‘leven riskeert om de vrijheid te verdedigen’.
wltrrr realiseert zich dat het komkommertijd is en dat er in Duitsland minstens één idioot rondloopt die beweert dat de EHEC-besmetting van komkommers in de regio Hamburg het werk is van moslimterroristen. Dat die persoon, Ulfkotte, ook als bron wordt genoemd door de PVV en wordt aanbeden door het rapaille van de website hetvrijevolk is blijkbaar tegenwoordig heel normaal.
Dit artikel verscheen eerder op Krapuul, 2 juni 2011
wltrrr 
Het is niet altijd eenvoudig.
Ik krijg steeds meer het idee dat het westen niet alleen 11 sept op touw heeft gezet, en de tweede wereldoorlog, maar ook de oorlog in Joegoslavië om aan de mineralen van Kosovo te komen.
Kosovo is het gebied meest rijk aan mineralen van het voormalige Joegoslavië.
Het vervelende daarvan was dat Kosovo hoofdzakelijk werd bewoond door Islamitische Albanezen, en dat de enige manier om dit van het westen afhankelijke criminele staatje te maken was burgeroorlog tussen Moslims en orthodoxe christenen te veroorzaken.
Degenen, vooral joden, die zich bedreigd voelen door Moslims vinden dat dus niet leuk, maar je kunt niet altijd alles hebben.
Electrische auto’s hebben nu eenmaal bepaalde metalen nodig, en ik vermoed dat die in Kosovo te vinden zijn.
Hoe het mogelijk is dat, ondanks dat BBCW daar uitgebreid over rapporteerde, dat de reden van de bezetting van Szrebreniza nog steeds uit de Nederlandse media blijft is me nog steeds een raadsel.
Mladic bezette de enclave om de Bosniers duidelijk te maken dat de VS geheime wapenleveringen aan hen niets zouden uithalen.
Die wapenleveringen waren in weekenden waarin de NATO Awacs in onderhoud waren, en VS soortgelijke vliegtuigen vanaf VS vliegdekschepen die taak overnamen.
Maar het is lastig grote transportvliegtuigen ongemerkt te doen landen.
Britse officieren hadden heel goed in de gaten wat er gebeurde.
Ik ben dan ook benieuwd hoe het showproces in Den Haag zal verhinderen dat Mladic zich hierover uitspreekt.
Overigens lijkt me dat het niet zo is dat de Bosnische mannen uit de enclave niet zijn vermoord.
Ik wil die moordpartij ook niet goedpraten, maar die moet wel gezien worden in de Balkan tradities van elkaar uitmoorden.
Wie daar over wil lezen:
Milovan Djilas, ‘Wartime. With Tito and the Partisans’, London, 1980
Lonnie R. Johnson, ‘Central Europe, Enemies, Neighbours, Friends’, Oxford, 1996
Franjo Tudjman, ´Horrors of War, Historical Reality and Philosophy’, 1996, New York
Branko Miljus, Hervé Laurière, ‘Assassins au nom de dieu’, 1951, Paris, 1991, Lausanne
Stevan K. Pavlowitsch, ‘Serbia, The History of an Idea’, New York, 2002
Dennis P. Hupchick, ‘The Balkans, From Constantinople to Communism’, New York, 2001